obwieszczać

obwieszczać
obwieszczać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, obwieszczaćam, obwieszczaća, obwieszczaćają, obwieszczaćany {{/stl_8}}– obwieścić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, obwieszczaćwieszczę, obwieszczaćci, obwieszczaćwieść, obwieszczaćwieszczony {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'podawać coś do publicznej wiadomości, oznajmiać coś oficjalnie bądź uroczyście; ogłaszać, komunikować': {{/stl_7}}{{stl_10}}Obwieścić wyniki wyborów, decyzje władz. Obwieścić komuś radosną nowinę. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'być, stać się widomym znakiem czegoś; informować o czymś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wyprowadzenie sztandaru PZPR obwieściło koniec systemu. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • obwieszczać — → obwieścić …   Słownik języka polskiego

  • anonsować — ndk IV, anonsowaćsuję, anonsowaćsujesz, anonsowaćsuj, anonsowaćował, anonsowaćowany 1. «zapowiadać przybycie, wejście, wymieniać nazwisko wchodzącego; meldować» Anonsować przychodzących gości. 2. «podawać do wiadomości to, co ma nastąpić;… …   Słownik języka polskiego

  • obwieścić — dk VIa, obwieścićwieszczę, obwieścićcisz, obwieścićwieść, obwieścićcił, obwieścićwieszczony obwieszczać ndk I, obwieścićam, obwieścićasz, obwieścićają, obwieścićaj, obwieścićał, obwieścićany «oficjalnie coś oznajmić, podać do wiadomości; ogłosić …   Słownik języka polskiego

  • proklamować — ndk IV, proklamowaćmuję, proklamowaćmujesz, proklamowaćmuj, proklamowaćował, proklamowaćowany «podawać do publicznej wiadomości; ogłaszać, oznajmiać, obwieszczać, obwoływać» Proklamować stan wyjątkowy w kraju. Uroczyście proklamować niepodległość …   Słownik języka polskiego

  • publikować — ndk IV, publikowaćkuję, publikowaćkujesz, publikowaćkuj, publikowaćował, publikowaćowany «ogłaszać drukiem, wydawać, drukować; dawniej też: podawać do ogólnej wiadomości, obwieszczać» Publikować utwory, dokumenty, teksty referatów. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • wieścić — ndk VIa, wieszczę, wieścićcisz, wieść, wieścićcił, wieszczony książk. «głosić, zawiadamiać, obwieszczać, donosić, zapowiadać» Wieścić zwycięstwo. Pianie kogutów wieściło deszcz. Wieścić dobrą nowinę …   Słownik języka polskiego

  • zwiastować — ndk IV, zwiastowaćtuję, zwiastowaćtujesz, zwiastowaćtuj, zwiastowaćował, zwiastowaćowany 1. książk. «być zapowiedzią czegoś; zapowiadać, wróżyć» Chmury zwiastują burzę. 2. czasem też, dk przestarz. «oznajmiać, oznajmić coś uroczyście; obwieszczać …   Słownik języka polskiego

  • anonsować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, anonsowaćsuję, anonsowaćsuje, anonsowaćany {{/stl 8}}– zaanonsować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} zapowiadać, obwieszczać czyjeś przybycie, wymieniać nazwisko wchodzącego : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • komunikować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, komunikowaćkuję, komunikowaćkuje, komunikowaćany {{/stl 8}}– zakomunikować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} powiadamiać o czymś, podawać do wiadomości, obwieszczać, przekazywać jakąś informację :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obwieścić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}obwieszczać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”